Szyfrowanie danych w dzisiejszych czasach stało się sprawą bardzo istotną. Przez sieć mogą przedostawać się dane, które można przechwycić i odczytać. Jeśli nie chcemy, żeby nasze dane, które przepływają przez sieć nie zostały odczytane przez osoby trzecie zalecane jest korzystanie z protokołów SSL oraz SSH. Protokół SSH (ang. secure shell) to standard protokołów komunikacyjnych używanych w sieciach komputerowych TCP/IP, w architekturze klient-serwer. W szerszym znaczeniu SSH to wspólna nazwa dla całej rodziny protokołów, nie tylko terminalowych, lecz także służących do przesyłania plików (SCP, SFTP), zdalnej kontroli zasobów, tunelowania i wielu innych zastosowań. Wspólną cechą wszystkich tych protokołów jest identyczna z SSH technika szyfrowania danych i rozpoznawania użytkownika. Obecnie protokoły z rodziny SSH praktycznie wyparły wszystkie inne mniej bezpieczne protokoły, takie, jak np. rlogin czy RSH. Najczęściej stosowany sposób szyfrowania to AES, choć część serwerów nadal używa szyfrowania Blowfish i technik z rodziny DES. Uwierzytelnienie użytkownika może się opierać na haśle, kluczu (RSA, DSA) lub protokole Kerberos. Dwie najbardziej znane implementacje SSH to zamknięte ssh.com i otwarte OpenSSH. Z kolei najbardziej znaną implementacją klienta jest PuTTY. Protokół SSH jest zaimplementowany na warstwie aplikacji modelu OSI w ramach połączenia TCP.